Reprezentację i zastępstwo procesowe byłych i obecnych klientów firm leasingowych w sporach związanych z zawartymi umowami leasingu (samochodów: osobowych, dostawczych ciężarowych i innych ruchomości).
W aktualnym polskim systemie prawa umowa leasingu jest regulowana przez Kodeks cywilny w art. 7091–70918. Początkowy artykuł tej regulacji stanowi definicję instytucji prawnej leasingu:
„Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywającego na warunkach określonych w tej umowie, i oddać tę rzecz korzystającemu do używania, albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach, wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie, lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.”
Zgodnie z art. 7092 umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.
Zakończenie umowy leasingu.
Zgodnie z kodeksem cywilnym rozwiązanie umowy leasingowej jest dopuszczalne z powodu okoliczności za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, najczęściej jest to zwłoka z zapłatą poszczególnych miesięcznych rat leasingowych. Takie rozwiązanie jest niekorzystne dla Korzystającego. Jeżeli umowa leasingu została wypowiedziana lub wygasła z przyczyn po stronie Korzystającego finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody.
W praktyce najczęściej oznacza to:
sumę wszystkich pozostałych do zapłaty rat miesięcznych wynikających z umowy + wartość końcową (kwota za którą można by wykupić przedmiot na własność po terminowym zakończeniu umowy) + opłaty administracyjne + opłaty związane z windykacją + opłaty związane z wyceną – wartość przedmiotu leasingu – koszty ubezpieczenia przedmiotu (ewentualnie) = ZOBOWIĄZANIE PIENIĘŻNE byłego klienta firmy leasingowej wynikające z wypowiedzianej/wygasłej umowy.
Powyższe zobowiązanie w przypadku braku dobrowolnej zapłaty jest najczęściej dochodzone na drodze postępowania sądowego.
Leasingodawca (finansujący) – to właściciel przedmiotu, który daje ten przedmiot w odpłatne użytkowanie drugiej osobie na określony czas i na określonych warunkach. Najczęściej jest to wyspecjalizowana firma zajmująca się świadczeniem usług leasingu. W praktyce najbardziej liczą się na rynku spółki prawa handlowego, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjne.
Leasingobiorca (korzystający) – to osoba korzystająca z przedmiotu leasingu na warunkach określonych w umowie. Najczęściej jest to przedsiębiorca, osoba fizyczna. Przeważają więc spółki handlowe, spółki cywilne i osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.
Zbywca - to podmiot, od którego finansujący nabywa własność rzeczy. Finansujący obowiązany jest wydać korzystającemu razem z rzeczą odpis umowy ze zbywającym lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczących tej umowy, w szczególności odpis dokumentu gwarancyjnego co do jakości rzeczy, otrzymanego od zbywającego lub producenta.
Zadzwoń
